Θάψε τα φαντάσματα....

Ζήσε...
Μην του γυρνάς την πλάτη...
δεν είναι ανθρώπινο το σκότος.
Είσαι πλασμένος για το φως , για τη χαρά...

είναι το μίσος...
 ζωή πάνω από τάφο που ακόμη δεν άνοιξε να σε δεχτεί...
 ζωή κατ' όνομα...
 και η
μνησικακία, παγίδα του νου,
 που σε βαστάει σε στιγμές που ξέχασε και ο χρόνος...
σήκω να θάψεις ή να αναστήσεις τα φαντάσματα που ζεις.
 Να συγχωρήσεις, να συγχωρεθείς, να ζήσεις..!